Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/6745 Esas 2018/493 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6745
Karar No: 2018/493
Karar Tarihi: 18.01.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/6745 Esas 2018/493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri gereğince yargılanan sanığın duruşmada hazır bulundurulması veya savunmasının SEGBİS sistemi aracılığıyla alınması gerektiği, ancak başka bir mahkemece yakalama emri ile sorgulandığı ve yokluğunda yargılamaya devam edilerek mahkumiyet hükmü verildiği gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar verdi. Ayrıca, sanığın cezasının 5 yıla çıkarılması gerekirken doğrudan 5 yıl hapis cezası tayini, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildikten sonra, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193. ve 196. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı
- TCK'nin 58. ve 58/6 maddeleri.
3. Ceza Dairesi         2017/6745 E.  ,  2018/493 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    1) 5237 Sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri gereğince alt sınırı beş yıldan az olmayan hapis cezasını gerektiren yaralama suçundan yargılanan sanığın duruşmada hazır bulundurulması, bunun mümkün olmaması durumunda ise SEGBİS sistemi aracılığıyla savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden; başka bir mahkemece yakalama emri ile sorgusunun yapılması ve yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılması,
    2) TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereği 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden 87/1-d maddesi gereği 1 kat artırım yapılarak 2 yıl 12 ay hapis cezası belirlendikten sonra 87/1-d-son maddesi gereği cezanın 5 yıla çıkarılması gerekirken, doğrudan 5 yıl hapis cezası tayini,
    3) Sanık hakkında, TCK"nin 58. maddesi gereği cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildikten sonra, TCK"nin 58/6 maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 18.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.