22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/7327 Karar No: 2019/24591 Karar Tarihi: 26.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7327 Esas 2019/24591 Karar Sayılı İlamı
Özet:
22. Hukuk Dairesi'nin iş mahkemesinde görülen bir alacak davasıyla ilgili olarak verdiği karar temyiz edilmiş. Karara göre, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemeyen nihai kararlar arasında, miktarı ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin olanlar da bulunuyor. Dosya incelendiğinde, davacının temyiz talebinin kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmış. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz istemi, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen mülga 1086 sayılı Kanun'un 427, 432 maddeleri uyarınca reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427, 432 maddeleri.
22. Hukuk Dairesi 2019/7327 E. , 2019/24591 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı Temyizi Yönünden; Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 17.04.2018 tarihli bozma ilamından önce hüküm altına alınan alacaklar toplamı 8.912,69 TL olup, bozma sonrası davacı aleyhine reddedilen 1.859,55 TL karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir. Yukarıda yazılı sebepten, davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, Davalılar Temyizi Yönünden; Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin davalılara yükletilmesine, 26.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.