Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/16121 Esas 2017/6207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 08/03/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı tarafından yaralanan polis memuruna 2330 sayılı Kanun gereğince tazminat ödendiğini belirterek, müvekkil kurumca ödenen tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalının nakdi tazminat ödemesini gerektiren haksız eyleminin 24.07.2011 tarihinde gerçekleştiği, davacı idarenin ise 28.11.2012 tarihli Nakdi Tazminat Komisyonu kararı ile 2330 sayılı Kanun gereğince yaralanan dava dışı polis memuruna tazminat ödediği anlaşılmaktadır.
Haksız eylem sonucu oluşan zarar olay gününde gerçekleşmiş olduğundan, davalının sorumlu tutulacağı tazminat miktarı da olay günündeki verilere göre belirlenmelidir. 2330 sayılı Kanun’un 3. maddesinde yaralanan görevliye ödenecek tazminatın karar günündeki en yüksek Devlet memuru aylığı esas alınarak hesaplanacağı belirtilmekte ise de, buna göre hesaplanıp ödenen nakdi tazminatın tamamı davalıya rücu edilemez. Davacı idarenin, davalıdan kaynaklanmayan nedenlerle daha geç nakdi tazminat ödemesi, bu yüzden artan tazminat miktarından davalının sorumlu olmasını gerektirmez.
Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalının sorumluluğunun olay günündeki verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerekirken, bu konuda bilirkişi raporu alınmadan komisyon kararı tarihinde yürürlükte bulunan katsayılara göre hesaplanan miktar üzerinden, davanın istem gibi kabul edilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 23/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.