Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18172 Esas 2014/22526 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Afşin İş Mahkemesi
Tarihi : 02/07/2014
Numarası : 2013/574-2014/519

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, emekli olduğu tarihe kadar aralıksız çalıştığını ancak tazminatlarının ödenmediğini bu nedenle hak etmiş olduğu kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil, ödenmeyen ücret ve ikramiye alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi sunmamış, 09.10.2013 havale tarihli yazısı ile davacının kadroya geçtikten sonra sürekli çalışmasının olduğunu ve bu dönem için kendisine kıdem tazminatı ödemesinin yapıldığını beyan etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının hak etmiş olduğu genel tatil ücretlerinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kıdem tazminatına esas olacak kıdem süresi hesaplanırken davacının davalı iş yerinde çalışmış olduğu süreler dikkate alınmış ancak genel tatil ücreti alacağı hesabı yapılırken davacının davalı iş yerinde çalışmadığı sabit olan süreler içinde genel tatil ücret alacağı hesaplanmıştır. Hatalı bilirkişi raporuna itibarla fazla genel tatil ücret alacağına hükmedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 11/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.