Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1009 Esas 2020/5469 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1009
Karar No: 2020/5469
Karar Tarihi: 22.10.2020

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1009 Esas 2020/5469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın daha sonra işlediği başka bir suç nedeniyle denetim süresi içinde mahkumiyetine karar verilmiştir. Bu durumda, önceki hükme ilişkin zamanaşımı süresi başlamış ve yeniden işlemeye başlamıştır. Ancak, suçun ağırlığı göz önünde bulundurulduğunda, zamanaşımı süresi dolmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve dava düşürülmüştür.
Kanun maddeleri: 765 sayılı TCK'nın 455/1, 455/son, 59/2, 102/4 ve 104/2; 5271 sayılı CMK'nın 231/5 ve 223/8; 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2020/1009 E. , 2020/5469 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereği hükmün açıklanması ile; 765
sayılı TCK’nın 455/1, 455/son, 59/2. maddeleri uyarınca
mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 765 sayılı TCK"nın 455/1, 455/son, 59/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 101.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair... 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 23/06/2009 tarih ve 2009/119-2009/245 sayılı kararının 30/06/2009 tarihinde kesinleştiği, bu tarih itibariyle zamanaşımı süresinin durduğu, sanığın denetim süresi içinde 07/06/2011 tarihinde “İmar Kirliliğine Neden Olmak” suçunu işlediği, ikinci suç tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin yeniden işlemeye başladığı,... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2013 tarih 2012/1067 esas 2013/120 karar sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 01.10.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair kararı kapsayan dosya incelendi.
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı TCK’nın 455/1-son maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, suç tarihi olan 21.02.2005 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı durma nedeni ve süresi de dikkate alındığında inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme uygun olarak DÜŞMESİNE; 22.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.