MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.09.2005-04.07.2009 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde satış yöneticisi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, haftanın 6 günü 07:30-19:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini iddia ederek, fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili tebligatın usulsüz olduğunu ve davanın 28.12.2013 tarihinde haricen öğrenildiğini, davaya konu taleplerin zamanaşımına uğradığını, satış primlerinin fazla çalışma ücretinden düşülmesi gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının 01/09/2005-04/07/2009 tarihleri arasında çalıştığı, iş akdinin iş verence feshi sonucu açılan işe iade davasında mahkemece davanın kabulüne karar verildiği, tanık beyanında; davacının iş yerinde zincir mağazalar müşteri yöneticisi olarak çalıştığı, çalışma saatlerinin 7-19 arası olduğu, 19"dan sonra kendi insiyatifi ile çalıştığını belirtmiş, davacının satış pirimi aldığı, aldığı primlerin fazla mesai alacağına karşılamadığı, aradaki farkın fazla mesai alacağı olarak kabulü gerektiği, prim alacaklarının mahsubu sonrası belirlenen 4.411,18 TL davacının fazla çalışma alacağı bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tebligatın usulsüz olması karşısında davacının zamanaşımı yönündeki temyiz isteminin ve tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma ücretinin hesabı ve primlerin fazla çalışmadan mahsup edilip edilmeyeceği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Satış temsilcilerinin fazla çalışma yapıp yapmadıkları hususu, günlük faaliyet planları ile iş çizelgeleri de dikkate alınarak belirlenmelidir. Satış temsilcileri genelde belli hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olarak prim karşılığı çalışmaktadırlar. Prim, çalışanı özendirici ve ödüllendirici bir ücret ödemesi olup işverence işçiye garanti edilmiş bir temel ücretin üzerine belirli bir usule bağlı olarak ödenen ek bir ücrettir. İşverenin istek ve değerlendirmesine bağlı olabileceği gibi, sözleşme gereği olarak da verilebilir. Fazla mesai ise kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır. Kısaca primin fazla mesai ücretinden mahsubu olanaklı değildir. Ancak ister gezerek, isterse işyerinde çalışsın satış temsilcisi mesaisi artıkça prim alacağı artacağından, bir anlamda yüzde usulü ile çalışması söz konusu olduğundan fazla çalışma ücretinin yüzde usulünde olduğu gibi sadece zamlı kısmının (% 50) hesaplanması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının davalı işyerinde satış yöneticisi olarak çalıştığı ve yapılan satış miktarına bağlı olarak prim aldığı dikkate alındığında, yukarıdaki ilke kararımızda belirtildiği üzere fazla çalışma hesabında sadece % 50 zamlı kısmın hesaplanması gerekirken saat ücretinin % 150 zamlı miktarına göre hesaplanması ve diğer taraftan prim ödemelerinin hesaplanan fazla mesai alacağından mahsup edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.