Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4020 Esas 2018/5727 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4020
Karar No: 2018/5727
Karar Tarihi: 21.06.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4020 Esas 2018/5727 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanığın Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan yargılandığı belirtiliyor. Ancak yapılan yargılamada sanığa beraat kararı çıktığı ifade ediliyor. Bozma üzerine yeniden yapılan yargılamada ise sanığa yüklenen suçun dava zamanaşımına uğradığı tespit ediliyor ve kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar veriliyor. Kararda, sanığın suçunun değerlendirilmesinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu gibi kanun maddelerine atıfta bulunuluyor. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları ise yazının sonuna ekleniyor.

11. Ceza Dairesi 2018/4020 E. , 2018/5727 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Bozma üzerine yapılan yargılamada; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen 2006 takvim yılında “sahte fatura düzenleme” suçunun, 213 sayılı VUK"nın 359/b-1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre geçerli olan, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının; 22.05.2006 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 21.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.