Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/7665 Esas 2017/8600 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, Kurum tarafından 2004-2014 yılları arasına ait aylıkların geç bağlanması ve sağlık hizmetlerinden de yararlanamadığı için mağdur olması nedeniyle maddi ve manevi tazminatın Kurum"dan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalı kurumun vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının davalı kurumdan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Somut olayda, davalı kurumun harçtan muaf olduğu gözetilmeden davacı tarafından yatırılan ilk harçların yargılama giderlerine dahil edilerek davalıdan tahsiline karar verilmesi usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Hüküm fıkrasının 4. bendinin tamamen silinerek yerine, “ Davacı tarafından yapılan 133,60 TL yargılama giderinden kabul oranına göre 40,49 TL" nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından dava açılırken yatırılan 25,30 TL başvurma harcı ve 1.127,15 TL peşin harç toplamı olan 1.152,35 TL harcın karar kesinleştiğinde talep halinde davacıya iadesine,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 31.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.