Nitelikli yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7663 Esas 2017/2749 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7663
Karar No: 2017/2749
Karar Tarihi: 22.05.2017

Nitelikli yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7663 Esas 2017/2749 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların nitelikli yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerini onadı. Ancak, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasının miktarı itibariyle CMUK\"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadı. Mahkeme, incelemenin sanıklar haklarındaki kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verdi. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli iptal kararı infaz aşamasında nazara alınması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Yasa'nın 8/1, 1412 sayılı CMUK'ın 305/1, 317.

14. Ceza Dairesi 2014/7663 E. , 2017/2749 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanık ..."ın tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ve sanık ..."in ise tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasının miktarı itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 22.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi