17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5075 Karar No: 2019/14942 Karar Tarihi: 28.11.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5075 Esas 2019/14942 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/5075 E. , 2019/14942 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık ...’nin adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan... Asliye Ceza Mahkemesinin... Karar sayılı ilamı ile sanık ...’ın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan.... Sulh Ceza Mahkemesince verilen ... Karar sayılı ilamının 5237 sayılı TCK"nun 228/1. maddesi uyarınca doğrudan verilen ve kesin nitelikte olan adli para cezalarına ilişkin olması sebebiyle tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi, 2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin sanıklardan hangi oranda alınacağının belirtilmemesi suretiyle infazda tereddüde yol açacak şekilde karar verilmesi, 3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’nin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; hüküm fıkralarından, TCK"nun 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölümün çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi; TCK’nun 58. maddesinin uyulanmasına ilişkin hükümlerin hüküm fıkralarından çıkarılması ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.