Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4349 Esas 2018/463 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4349
Karar No: 2018/463
Karar Tarihi: 18.01.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4349 Esas 2018/463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Temyiz sırasında, taraflar arasında husumet olduğu ve olay günü karşılaştıkları, ilk haksız hareketin kim tarafından geldiği konusunda tarafsız bir tanık yoktu ve taraflar arasında farklı beyanlar vardı. Mahkeme, ilk haksız hareketin kaynağını belirleyemeyince, CGK'nın 22.10.2002 tarihli kararına göre, bu durumun sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması için değerlendirilmesi gerektiğini belirtmedi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ifadelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanıkların hak yoksunluğu yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, karar bozularak yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, haksız tahrik hükümleri için 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi ve görevler ile ilgili olarak 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2017/4349 E. , 2018/463 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mağdur sanıkların önceye dayalı aralarında husumet olduğu, olay günü karşılaşmaları üzerine karşılıklı birbirlerini yaraladıkları, ilk haksız hareketin kimden geldiği hususunda tarafsız tanık beyanı olmadığı, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında da farklı beyanlar bulunduğu gözetilerek, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde CGK"nun 22.10.2002 tarih 2002/4-238 esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.