12. Ceza Dairesi 2018/4132 E. , 2020/5458 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 30/06/2015
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6, 63. maddelerine göre mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 18:30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki araç ile kazadan 1 saat 20 dakika sonra yapılan ölçüm sonucuna göre 0,83 promil, Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Dairesi uygulamalarına göre her saat başı alkol miktarının 0,15 promil düştüğü dikkate alındığında, kaza saatinde yaklaşık 1,03 promil alkollü vaziyette meskun mahalde, gece vakti, çift yönlü parke kaplama ıslak zeminli, aydınlatması olmayan yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde, idaresindeki aracın direksiyon hakimiyetini kaybedip kontrolünden çıkarak taklalar atması sonucu, araçta bulunan yolculardan ..."un vefatı ile şikayeti devam etmekte olan katılan ..."un hayati tehlike geçirecek ve vücudunda orta derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmasına tamamen kusuru ile sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye, suçun unsurları itibari ile hiçbir şartı oluşmadığı halde bilinçli taksir hükümlerinin uygulandığına, kararın usul ve esas yönünden yasal olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan "suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan “suçun işlenmesinde kullanılan araç” ibaresinin hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.