Zincirleme nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/3922 Esas 2021/620 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3922
Karar No: 2021/620
Karar Tarihi: 16.02.2021

Zincirleme nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/3922 Esas 2021/620 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, zimmet suçu işleyen sanık hakkında, zarar gören Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkı bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, CMK'nın 237/2. maddesi gereği katılma kararı vermiştir. Ancak, bu katılım istemi ile ilgili bir temyiz iradesi bulunmadığı için inceleme sadece sanık müdafinin temyiz itirazlarıyla sınırlı tutulmuştur. Mahkeme, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, TCK'nın 61. maddesi sırasına aykırı olarak TCK'nın 249. maddesinin 43. maddeden sonra uygulanması kararına da itiraz edilmemiştir. Sonuç olarak, önceki karar bozulmuş ve deliller takdir edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise CMK'nın 260/1 ve 237/2. maddeleri ile 3628 sayılı Kanun'un 18. maddesi ve TCK'nın 53. ve 61. maddeleri belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2020/3922 E. , 2021/620 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasına CMK"nın 237/2. maddesi hükmü uyarınca katılmasına, katılan ... vekilinin 20/03/2020 tarihli dilekçesinin münhasıran katılma istemine yönelik olduğu ve temyiz iradesi içermediği nazara alınarak incelemenin sanık müdafin temyiz itirazları ile sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal Kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, TCK"nın 61. maddesindeki sıralamaya aykırı olarak TCK"nın 249. maddesinin 43. maddeden sonra uygulanması, netice cezanın doğru olarak belirlenmesi karşısında sonuca etkili görülmemiştir. Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle kurulan mahkumiyet hükmü eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 16/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.