MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, asıl ve birleşen davada fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, TİS’den faydalandığını, işveren tarafından fazla çalışma yaptırıldığını, hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının ödenmediğini ileri sürerek, 03.07.2007-04.09.2007 tarihleri arasındaki fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretinin, birleşen davada ise tüm çalışma süresine ilişkin fazla çalışma ve hafta tatili ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının iddia ettiği gibi hafta sonu ve bayram çalışması olmadığını, günlük çalışma cetvellerinde fazla çalışma olmadığını, işletme kredisi faizi isteminin yasal olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili açtığı davada davacının sendikalı işçi olduğunu iddia ederek alacak taleplerini bildirmiş, davalı vekili cevap dilekçesinde davacının sendikalı olup olmadığını açıklamadan cevaplarını sunmuştur. Yargılama aşamasında alınan ilk bilirkişi raporunda işçilik alacakları İş Kanununa göre hesaplanmış, keza 2. raporda da aynı şekilde hesaplama yapılmış, 3. raporda alacak talepleri davacının sendika üyesi olup, sendikalı olduğu varsayımıyla tekrar hesaplanmış ve Mahkemece TİS’e dayalı 3. rapordaki hesaplamaya itibarla karar verilmiştir. Davalı vekili, temyiz dilekçesinde davacının sendika kaydının olmadığını belirterek hesaplamanın TİS hükümlerine göre yapılmasının hatalı olduğunu iddia etmiştir.
Davacı vekili davacının sendika üyesi olduğunu iddia etmiş ise de, davacının sendika üyeliğine ilişkin belge sunulmamış, Mahkemece bu husus araştırılmamış, davacının ücret bordroları da davalı işveren tarafından sunulmamıştır.
Mahkemece, davacının Sendika üyesi olup olmadığı, TİS’ten faydalanıp faydalanmadığına ilişkin sendika üye kayıt fişi, ücret bordrosu vs. belgeler araştırılıp, bu konu netleştirilmeden TİS’e göre yapılan hesaba itibarla karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.