Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8486 Esas 2020/5454 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ...’ın 11.03.2015 günü saat 13:00 sıralarında 3 yaşındaki oğlu ... ile birlikte cadde üzerinde yürüdükleri sırada oğlunun birden yola doğru koştuğu sırada bordo renkli... şeklinde plakanın sonunu göremediği bordo renkli şahin marka bir aracın çarptığını ve araç şoföründen şikayetçi olduğunu belirttiği, sanığın olay günü mağdura çarparak olay yerinden ayrıldığı iddiasıyla dava açıldığı, müşteki ...’ın 26.05.2015 tarihli oturumda şikayetinden vazgeçtiği, sanığın da hakkındaki şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiği olayda, kaza tarihinde 18 yaşından küçük olan mağdur adına şikayet hakkının ortak velayet sahibi olan baba ... ile ...’a ait olduğu ancak iddianamenin ...’a 26.03.2014 tarihinde tebliğ edildiği halde ...’ın 6 aylık yasal süre geçtikten sonra 18.12.2014 tarihinde sanıktan şikayetçi olduğunu belirttiği anlaşıldığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, katılan ...’ın 26.05.2015 tarihli oturumda şikayetinden vazgeçtiği ve sanığın açıkça vazgeçmeye karşı koymadığı, müşteki ...’ın ise 6 aylık süre içerisinde usulüne uygun şikayette bulunmadığı anlaşıldığından; 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca verilen düşme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, mahalli Cumhuriyet savcısının ...’ın şikayetinin devam ettiği, annenin vazgeçme beyanı ile düşme kararı verilmesinde hukuki isabet bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.