Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/11232 Esas 2017/2050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 01.04.2014 tarihli gerekçeli karar, mahkemece sanığın savunmasında bildirdiği “...” adresi yerine aynı mahalle ve caddedeki 2/2 sayılı daire numarasına tebliğe çıkarıldığı, sanığın adreste bulunmadığından bahisle tebligatın iade edilmesi üzerine adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca hükmün tebliğ olunmuş ise de; sanığın 21.01.2014 tarihli duruşmada savunmasının alındığı sırada bildirmiş olduğu adres, bu adresin sanığın bilinen en son adresi olduğundan 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre tebligatın yapılması gerekirken yapılmadığının anlaşılması karşısında, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre MERNİS adresine yapılan tebliğ işlemi geçerli olmayacağından, sanığın 05.12.2014 tarihli eski hale getirme isteminin kabulü ile sanık müdafinin 30.12.2014 havale tarihli dilekçesiyle hem infazın durdurulması, hem temyiz hem de eski hale getirme talebinde bulunduğu ve eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin temyiz aşamasında Dairemize ait olduğu anlaşılmakla; Mahkemenin infazın durdurulması ve temyiz talebinin reddine dair 05.01.2015 tarihli ek kararı da kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun,
yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin, infazın durdurulmasına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.