Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2202 Esas 2018/5704 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2202
Karar No: 2018/5704
Karar Tarihi: 21.06.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2202 Esas 2018/5704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyeti hüküm altına alındı. Ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan hapis cezası tekerrüre esas alınamayacak durumda olduğu için itirazlar reddedildi. Ancak, adli sicil kaydında yer alan bir diğer mahkumiyet kararı tekerrüre esas alınmadan hüküm kurulması yasaya aykırı bulundu ve hüküm bozuldu. Hükümdeki kısım düzeltildi ve ceza infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri ile ilgili kanun maddelerinin uygulanması gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK'nın 53, 58/6-7 maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321, 322, 326/son maddeleri ve 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi bu kararda yer alan kanun maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/2202 E. , 2018/5704 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.12.2012 tarih ve 2012/1313-1257 esas ve karar sayılı ilamından verilen hapis cezasının yargılamaya konu suç tarihinden sonra 26.12.2012 tarihinde kesinleştiğinden tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan 20.07.2008 tarihinde yerine getirilen Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.09.2000 tarih ve 1999/2108 Esas-2000/922 Karar sayılı ilamında yer alan mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerine ""Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.09.2000 tarih ve 1999/2108 Esas-2000/922 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nın 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 21.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.