Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1287 Esas 2020/5446 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/a-c. maddesi gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın personel sorumlusu olarak çalıştığı Enerji Anonim Şirketi"nde işçi olarak çalışan katılanın, demir kesme makinasında çalıştığı sırada ayağını demir kesme makinasını çalıştıran pedala çarpması sonucu parmağını malzeme ile tezgah arasında sıkıştırması sonucu yaralandığı, mahkemece alınan bilirkişi raporları doğrultusunda, sanığın kusursuz olduğunun tespit ve kabul edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kararın hukuka ve usule uygun olmadığına, keşif yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, CMK"nın 223/a-c maddeleri gereğince beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün birinci paragrafı çıkarılarak yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca BERAATİNE” yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.