Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 35 (2 kez) ve 151/1. maddeleri gereğince 2 yıl 3 ay hapis, 1 yıl 6 ay hapis ve 1 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/10/2013 tarihli ve 2011/270 esas, 2013/446 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmesini müteaakip, infaz savcılığının, dosyanın diğer sanıklar haklarındaki Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18/05/2017 tarihli ve 2014/35640 esas, 2017/5759 karar sayılı bozma ilamının sanığa sirayet ettirilmesine yer olmadığına ilişkin Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/04/2018 tarihli ve 2011/270 esas, 2013/446 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Niğde 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/06/2018 tarihli ve 2018/723 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/03/2019 gün ve 15197-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/03/2019 gün ve 2019/23945 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya aslının diğer sanıklar yönünden yargılamanın derdest olması nedeniyle Mahkemesinde olduğu anlaşılmakla onaylı dosya sureti üzerinde yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesince 07/10/2013 tarihli karar ile nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ... ile birlikte diğer sanıklar ... ve ..."in iştirak halinde hareket ettiğinden bahisle cezalandırılmalarına karar verildiği, sanıklar ... ve ..."nın kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18/05/2017 tarihli ilamı ile "Olay tarihinde sanıkların müşteki...’in Niğde ili İnönü Mahallesi’nde ... nolu dairesinin kapı kilidinin göbeklerini söküp, kapı aksamına zarar vererek içeri girmeye çalıştıkları ancak kapı kilit sisteminin açılmaması nedeniyle içeriye giremedikleri, sanıkların aynı gün aynı apartmanda bulunan müştekiler ... ve ...’a ait daireye de girdiklerinin iddia edildiği, müştekiler ... ve ..."a yönelik eylemlerde, olay yerinden sanık ...’ın parmak izlerinin tespit edildiği, ancak müşteki...’e yönelik olayda parmak izi tespit edilemediği, sanıkların aşamalarda alınan ifadelerinde üzerlerine atılı suçlamayı kabul etmedikleri, mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin neler olduğu tartışılıp denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi bozmayı gerektirmiş" sanıklar ... ve ... bakımından bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla; benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/12538 esas, 2014/23617 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, lehe bozmanın aynı durumdaki diğer sanığa da sirayet ettirilmesinin bir zorunluluk olduğu gözetildiğinde, temyiz incelemesi yapılmayan sanık ... yönünden sirayetin mahallinde mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinde düzenlenen kanun yararına bozma; kesinleşmiş hakimlik veya mahkeme kararlarına karşı başvurulan olağanüstü bir yasa yoludur. Bu yasa yolu ile kanunların aynı (tek) biçimde uygulanması, Yargıtay denetiminden geçmeksizin kesinleşen kararlardaki hukuka aykırılıkların giderilmesinin sağlanması amaçlanmaktadır.
Kanun yararına bozmanın konusu hukuka aykırılıkların giderilmesi olunca, ayrıntıları 26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı içtihadı birleştirme kararında açıklandığı üzere, yasaya aykırılık halleri uygulamadaki yanlışlıklar ile esasa etkili usul hatalarından ibarettir.
İnceleme konusunu oluşturan davada; aynı olayın diğer failleri olan ve temyizleri üzerine haklarındaki mahkumiyet hükümleri Dairemizin 18.05.2017 tarihli ve 2014/35640 Esas – 2017/5759 Karar sayılı ve “...mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin neler olduğu tartışılıp denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde gösterilmeden yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi” şeklindeki ilamı ile kanıtların takdir ve değerlendirilmesine ilişkin bozma sebebine dayanılarak bozulan sanıklar ... ve ... hakkındaki lehe olan bu bozmanın aynı durumdaki hükümlü ...’a da sirayet ettirilmesi gerektiğinden bahisle kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ise de; kanıtların takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı bulunmadığından, (NİĞDE) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen, 01.06.2018 tarihli ve 2018/723 D. İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 04/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.