T. ... Bankası A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Tüketici Mahkemesinden verilen 25/11/2015 ve 2014/1119-2015/2206 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı banka vekili, davalının müvekkili bankadan kullandığı kredinin taksitlerini ve kredi kartı ödemelerini yapmadığını, ödeme yapılmaması üzerine ... 2. İcra Müdürlüğünün 2014/5503 E sayılı takip dosyası ile başlattıkları icra takibine vaki itirazının iptaline, takibin devamına, %20"den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulü ile; Davalının, ... 2. İcra Müdürlüğü"nün 2014/5503 esas sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazın 4.303,58 TL asıl alacak, 617,90 TL işlemiş faiz, 30,84 TL gider vergisi, 821,68 TL taksitler içindeki faiz ve ferileri olmak üzere toplam 5.774,00 TL alacaktan takip tarihinden önce tahsil edilen 879,11 TL tahsilatlar mahsup edilerek, kalan 4.894,89 TL alacağın tahsilini teminen itirazının İPTALİNE, takibin bu miktar üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık % 24,72 oranında temerrüt faizi işletilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyizi istenen ve mahkemece reddedilen miktar 1.633,49 TL olup karar tarihi (25/11/2015) itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK"nun 440/III-1 Maddesi ayarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, peşin alınan 35,90 TL. harcın temyiz edene iadesine, 24/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.