Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2074 Esas 2019/4187 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2074
Karar No: 2019/4187
Karar Tarihi: 24.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2074 Esas 2019/4187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi’dir ve suç kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçudur. Sanık tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkûm edilmiştir. Sanık hakkında bu suçtan önce aynı suç nedeniyle verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmamaktadır. İlk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin ihlali nedeniyle hakkında yeniden yargılama yapılan sanık hakkında, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararda suça uyan suç tipi ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, sanığın eylemini gerçekleştirdiği, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, savunmaların delillerle birlikte tartışıldığı, vicdanî kanının dosyadaki belgelerle uyumlu olarak verildiği belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır.

10. Ceza Dairesi 2017/2074 E. , 2019/4187 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sıra ında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.