Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1631 Esas 2019/1197 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1631
Karar No: 2019/1197
Karar Tarihi: 25.02.2019

Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1631 Esas 2019/1197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan yargılandığı dava dosyasında, önceden işlenen suçtan dolayı verilen kesinleşmiş hükümlerin tekerrür hükümlerine etki ettiği ancak sanığın tekerrür hükümlerine tabi tutulmasında yanlışlık yapıldığı belirtilerek, kararın kanun yararına bozulması talep edilmiştir. Dairece, TCK'nin 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi sebebiyle, sanığın hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması gerektiği karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi ve 58. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2019/1631 E. , 2019/1197 K.

"İçtihat Metni"

Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 16.660,00 Türk lirası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan kanunun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.07.2018 tarih ve 2017/423-2018/277 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 16.01.2019 gün ve 94660652-105-34-14432-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2019 gün ve 2019/7458 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/1. maddesinde "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır." hükmünün yer alması karşısında, somut olayda, sanığa atılı suçun 25.12.2015 tarihinde işlendiği, tekerrüre esas alınan İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarih ve 2015/104-2016/263 sayılı kararı ile verilen mahkûmiyete ilişkin ilamın ise, suç tarihinden sonra 27.05.2016 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; anılan ilâmın tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Tekerrüre esas alınan İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 26.04.2016 tarih ve 2015/104-2016/263 sayılı kararının, suç tarihinden sonra kesinleşmiş olması ve adli sicil kaydında tekerrüre esas alınacak başka mahkumiyetinin de bulunmaması karşısında, TCK’nın 58. maddesinin 1. fıkrası gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 03.07.2018 tarih ve 2017/423-2018/277 sayılı hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre ve aynı maddenin 4. fıkrası (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.