Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/26355 Esas 2019/24519 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2016/26355
Karar No: 2019/24519
Karar Tarihi: 26.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/26355 Esas 2019/24519 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı emeklilik nedeniyle iş sözleşmesini sonlandırdığını iddia ederek, yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsil edilmesini talep etmiştir. Davalı ise davanın reddini savunmuştur. Yapılan yargılama sonucu mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.Davalı tarafın temyiz itirazları reddedilmiştir. Yıllık izinlerin kullandırıldığına dair ispat yükü işverene aittir. Davalıya ait işyerinde çalışan davacının 1997 yılına kadar hiç yıllık ücretli izin kullanmadığı kabul edilmiştir. Davacının ücretli izne hak kazandığı 1985 yılından 1997 yılına kadar hiç kullanmadığı ve ilk kez 1997 yılında yıllık ücretli izin kullanması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan hakimin aydınlatma ödevi çerçevesinde, davacının çalıma süresi boyunca ücretli izin kullanıp kullanmadığı konusunda beyan alınması, belgelerin incelenmesi gerektiği belirtilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesi uyarınca, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
