Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/971 Esas 2020/2334 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/971
Karar No: 2020/2334

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/971 Esas 2020/2334 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olduğu karara karşı istinaf başvurusunda bulunmuştur. Ancak, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Sanık, bu kararı temyiz etmiştir. Mahkeme, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna verilen cezanın 5 yıldan az olması nedeniyle temyiz başvurusunun reddedilemeyeceğine karar vermiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili ise, dosya incelendiğinde mahkemenin doğru bir karar verdiği sonucuna varılmış ve temyiz başvurusu reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: Hükmün hukuka aykırı olmadığı sürece adli para cezası ve 5 yıldan az hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları temyiz edilemez (5271 sayılı CMK 286/2-a). Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır. Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir (5271 sayılı CMK 288, 294).

17. Ceza Dairesi 2020/971 E. , 2020/2334 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Kastamonu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/151 Esas ve 2019/284 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı sanığın CMK"nin 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 11/07/2019 tarihli, 2019/2296 Esas ve 2019/1497 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından;
Sanık ...’ın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin “İstinaf başvurusunun esastan reddine” dair kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık ...’ın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 18/02/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.