14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4278 Karar No: 2017/2690 Karar Tarihi: 18.05.2017
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4278 Esas 2017/2690 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyeti ve temyiz isteminin reddine karar verdi. Temyiz istemi, hükümden bir hafta sonra sunulan dilekçeyle yapıldı. Mahkeme, eski hale getirme istemi olmaksızın temyiz edilmesi nedeniyle işleme konulmayarak reddine karar verdi. Sanık müdafi, yanlış kararın reddine dair olan dilekçesini, zamanında sunamadığı için reddedilen eski hale getirme istemine yönelik sundu. Mahkeme, Ek kararın usul ve kanuna uygun olduğunu tespit ederek temyiz itirazlarını reddetti. Kararda, CMUK'nın 310/1 ve 264 maddeleri de yer aldı. 310/1 maddesi, kararın tebliğinden itibaren bir hafta içinde temyiz edilmesi gerektiğini belirtirken; 264 maddesi, ek kararların yargılama sırasında veya sonrasında verilebileceğini açıklar.
14. Ceza Dairesi 2015/4278 E. , 2017/2690 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
İlk derece mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar temyiz edilmekle evrak tetkik edildi. Mahkemece sanık hakkında atılı suçtan yapılan yargılama neticesinde yokluğunda verilip 08.01.2013 tarihinde tebliğ edilen hükmün CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sanık müdafii tarafından sunulan 31.01.2013 havale tarihli dilekçe ile eski hale getirme istemi olmaksızın temyiz edilmesi üzerine mahkemece esasen bu yönde talep olmadığı halde vaki eski hale getirme isteminin reddine dair verilen 04.02.2013 günlü Ek kararın dışında ayrıca temyiz isteminin kanuni süresinden sonra yapılması nedeniyle reddine dair 05.02.2013 tarihli Ek kararın verildiği ve sanık müdafiin yapılan tebligat üzerine süresinde 05.02.2013 günlü temyiz isteminin reddine dair Ek karar yerine 04.02.2013 tarihli eski hale getirme isteminin reddine dair verilen Ek karara ilişkin sunduğu 19.02.2013 günlü dilekçesinin 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi uyarınca 05.02.2013 tarihli Ek karara yönelik verildiği kabul edilerek yapılan incelemede gereği düşünüldü: Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA, 18.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.