22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/24003 Karar No: 2019/24505 Karar Tarihi: 26.12.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24003 Esas 2019/24505 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/24003 E. , 2019/24505 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili , müvekkilinin, davalı işyerinde iş yasasına tabi işçi statüsünde 2006 yılından hizmet akdinin fesih edildiği 15.11.2013 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, davacının davalı işyerinin Kazan şubesinde kasap şarküteri bölümünde çalışmaya başladığını, çalışmasına ... 2 şubesinde aynı unvanla devam ettiğini, davacının, iş akdini işe başladığı günden itibaren hafta tatili, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil mesai ücretlerinin ödenmediği, ücret ve SGK primlerinin asgari ücretten yatırılması gerekçesiyle ... 16. Noterliğinin 15.11.2013 tarih ve 26872 yevmiye nolu ihtarnamesi ile fesih ettiğini, davacının, aynı işyerinde çalışan bir kısım işçilere uygulanan yol ücreti ödemesinden yararlandırılmadığını, bu ödemenin davacıya da yapılmayarak eşitlik ilkesine aykırı davranıldığını, davanın belirsiz alacak ve tespit davası şeklinde açıldığını beyanla ödenmeyen yasal işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delil durumuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Taraflar arasında fazla mesai ücretinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Dosyaya sunulan firma ücret bordrolarında davalı işyerinin şubesinde çalışan tüm çalışanların imzasının bulunduğu toplu bordroda fazla mesai ücretlerinin tahakkukunun gösterildiği ancak belirtilen aya ilişkin şahsa ait bordronun incelenmesinde ise fazla mesai ücretlerinin tahakukunun gösterilmediği görülmektedir. Her iki bordro arasında sonuç olarak aynı ücret ödendiği görünse de örneğin ; Mart 2013 ücret pusulasında fazla mesai ücreti gösterilmezken, firma ücret bordrosunda 147,93 TL fazla mesai ücreti gösterilmiştir. Firma ücret bordrosu işverende kalan ve kendi muhasebe işlerinde kullandığı belge olup davacıyı asıl bağlayan davacının imzasını içeren ücret pusulalarıdır. Bordrolarda fazla mesai ücreti gösterilmediği yani herhangi bir tahakkuk bulunmadığı anlaşıldığından dosya içerisinde bulunan bu belgeler incelenmek suretiyle tahakkuk içermeyen ücret bordroları için tanık beyanları değerlendirilerek davacının fazla mesai ücret alacağı bulunup bulunmadığı hususunda karar verilmesi gerekirken bu hususun gözetilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 26.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.