15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4113 Karar No: 2019/1187 Karar Tarihi: 25.02.2019
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4113 Esas 2019/1187 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti TCK’nın 158/1-h, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca verilmiştir. Sanıklar, inşaat şirketi ile bir sözleşme imzalayarak bir bağımsız bölümü satmışlar fakat taşınmazı devretmeyip, katılana ait parasını iade etmemişlerdir. Mahkeme, iştirak halinde hareket eden sanıkların eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna karar vermiştir. Kanun maddeleri şöyledir: 158/1-h (Dolandırıcılık), 62 (Temyiz) , 52 (Suçun unsurları) ve 53 (Fiilin kısmen veya tamamen gerçekleşmesi).
15. Ceza Dairesi 2018/4113 E. , 2019/1187 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanıklar haklarında; TCK’nın 158/1-h, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü. Sanıklardan ...’nın,... inşaat şirketinin fiili, ...’in ise resmi ortağı ve yetkilisi olduğu sırada, şirket ile katılan arasında düzenlenen ve...’ın tanık olarak imzasının bulunduğu 27.03.2006 tarihli sözleşme uyarınca, Güzeller mahallesi mevkiinde yapılan binanın bir bağımsız bölümünü katılana satarak paralarını almalarına rağmen, taşınmazı devretmedikleri gibi katılanın parasını da iade etmedikleri, tapu kayıtlarından bu bağımsız bölümün 06.09.2007’de ...’a, sonrasında da ...’ya devredildiğinin anlaşıldığı olayda; iştirak halinde hareket eden sanıkların eylemlerinin TCK’nın 158/1-h maddesinde yer alan dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.