MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanıklar haklarında; TCK’nın 155/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, katılan vekili ile sanıklar müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanıkların, bakım ve iyileştirmeleri yapılmak üzere 05.10.2019 tarihinde şirketlerine teslim edilen şikâyetçi şirkete ait kromat kazanlarının tamir ve bakımını yapmayarak çürümeye terk ettiklerinin iddia edildiği olayda;
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda, dosyanın tevdi edildiği uzlaştırma bürosunca yapılan işlemlerin tarafların uzlaşamamaları nedeniyle sonuçsuz kaldığı belirlenmekle yapılan incelemede;
1-Sanıkların aşamalardaki savunmalarında, kromat kazanlarının kendilerine tamir için bırakılmadığını ve makinalara yer tedarik ettiklerini söylemeleri, sanık ...’in de soruşturma aşamasındaki beyanında ayrıca, katılan şirket yetkililerini arayarak kazanlarını almalarını istediğinde, konuştuğu kişinin tankların tamir edilmesini kendisinden istemesi nedeniyle bu hususu kabul ettiğini, ancak sonrasında fiyat konusunda anlaşamadıklarından tadilat işine girişmediklerini belirterek suçlamaları kabul etmemeleri, yine tankların teslim edildiğine ve tamir için verildiğine dair sevk irsaliyelerinin mevcut olmasına rağmen, bunların şirket yetkilileri tarafından imzalanmaması ve taraflar arasında bir sözleşmenin bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanıkların üzerlerine atılı suçu işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine hükmolunması,
2-Kabule göre de;
a)Sanıkların, bakım ve iyileştirmeleri yapılmak üzere şirketlerine bırakılan kazanları tamir etmeyerek çürümeye terk etmeleri şeklinde kabul edilen eylemlerinin, aralarındaki hizmet ilişkisi nedeniyle TCK’nın 155/2. maddesinde yer alan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı ve mahkemece uyulmasına karar verilen Yargıtay 23. CD’nin 09.05.2016 tarih ve 2015/8497-2016/6001 sayılı ilamının da bu yönde olduğu gözetilmeden, aynı maddenin birinci bendi gereğince hüküm kurulması,
b)TCK’nın 155/1. maddesi uyarınca hapis cezasının yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ile sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.