Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1709 Esas 2020/5088 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1709
Karar No: 2020/5088
Karar Tarihi: 24.06.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/1709 Esas 2020/5088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, kızları tarafından imzalanan yabancı dil kursu sözleşmesinin geçersiz olduğunu ileri sürerek, sözleşme ve imzalanan bononun iptali ve iadesi ile ödenen ücretin yasal faiziyle birlikte iadesini talep etmiştir. Ancak, mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacılar tarafından temyiz edilen kararın miktar itibariyle HUMK'nın 427/2 maddesi uyarınca temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı HUMK'nın 427/2 maddesi (temyiz ile ilgili parasal sınır)
- 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi (temyiz ile ilgili parasal sınırın güncellenmesi)

13. Hukuk Dairesi 2017/1709 E. , 2020/5088 K.

"İçtihat Metni"

1-..., 2-... vekilleri avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 23/09/2014 tarih ve 2013/845-2014/1955 sayılı hükmün davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacılar, kızları olan ..."un 13/01/2013 tarihinde davalı ile yabancı dil kursu sözleşmesi imzaladığını, sözleşmeye göre 1.200,00 TL fiyat ile anlaşılarak bu ücretin kızları tarafından ..."a ait kredi kartından ödendiğini, sözleşmenin geçersiz olduğunu ileri sürerek; sözleşmenin ve sözleşme gereği imzalanan bononun iptali ve iadesi ile ödenen 1.200,00 TL’nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK.nın 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasanın derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacılar tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nın 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 24/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.