MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, erkeğin kabul edilen boşanma davası, reddedilen tazminat talepleri, yoksulluk nafakası, nafakaların miktarları ile erkeğe verilen manevi tazminat yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadının kabul edilen boşanma davası, velayetler ve lehine hükmedilen manevi tazminat miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca karşılıklı olarak açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesi uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davalarının, ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadının ağır, erkeğin az kusurlu oldukları belirtilerek her iki boşanma davasının kabulüne karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden mahkemece taraflara kusur olarak yüklenen vakıalardan sonra tarafların evlilik birliğini uzun süre devam ettirdikleri, taraflarca affedilen en azından hoşgörü ile karşılanan bu eylemlerin af kapsamında kaldığı, bu itibarla da bu vakıaların tarflara kusur olarak yüklenemeyeceği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, tarafların boşanmayı gerektiren kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından her iki boşanma davasının reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.03.2021(Prş.)