MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi

KARAR

A)Davacı İstemi :
Davacı,borçlanmak suretiyle ödediği prim günlerinin mahkeme kararıyla Türkiye sigorta başlangıç tarihi olarak kabul edien 20.11.1983 tarihinden itibaren 5150 gün olacak şekilde intibakı ile yaşlılık aylığının buna göre hesaplanması gerektiğinin tespitini talep etmiştir.
B)Davalı Cevabı :
Kurum vekili; davanın reddini istemiştir.
C)İlk Derece Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı :
Mahkemenin; 3201 sayılı Yasanın 1. maddesi ve Yurtdışında Geçen sürelerin Borçlandırılmasına ve Değerlendirilmesine Dair Yönetmeliğin 12.maddesinin 1.fıkrası ile 5510 sayılı Yasanın 41.maddesi uyarınca, borçlanma talep dilekçesinde yurtdışında geçen tüm çalışma dönemini borçlanmak istediğini belirten, borçlanma tutarının bir kısmını ödeyen ve ödediği borçlanma tutarının yurtdışında çalışmalarının başladığı 20.11.1983 tarihinden itibaren ilgili aylara mal edilmesini isteyen davacının 5150 gün yurtdışı borçlanma gün sayısının yurtdışında çalışmalarının başladığı 20.11.1983 tarihinden itibaren borçlanma süresi olarak değerlendirilen aylara mal edilmesi gerektiği gerekçesine dayandığı anlaşılmıştır.
Mahkemece, davanın kabulü ile ,Davacının 20/11/1983 sigortalılık başlangıcından itibaren 5150 günlük sürenin prime esas kazançları ve borçlanma süresi olarak değerlendirilen ilgili aylara dahil edilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
D) İstinaf Başvurusu :
Davalı Kurum vekili, usul ve yasaya aykırı yerel mahkeme kararının bozulmasını talep ederek istinaf yoluna başvurmuştur.
E)Bölge Adliye Mahkemesi Gerekçesi ve Kararı :
Davacının sigortalılık başlangıcının 20/11/1983 tarihi olduğuna dair mahkeme kararının Yargıtay tarafından onanması sonucunda davacıya 01/11/2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, davacının dava konusu talebi ile ilgili olarak 20/11/1983 sigorta başlangıç tarihinden itibaren ve yurt dışı çalışmalarına dair 5150 gün karşılığı yurt dışı borçlanma bedeli olarak 56.120 TL bedeli kurum hesabına yatırmış olduğunun dosyadaki makbuzdan anlaşıldığı,davacının yurt dışındaki hizmetine denk gelen 5150 gün karşılığı dönemi yurt dışı borçlanma ile borçlanarak, bedeli olan 56.120 TL"yi kurum hesabına yatırdığı, dosyadaki mevcut delil durumuna göre 3201 sayılı Yasanın 1.maddesi, ilgili yürütmenin 12/1 fıkrası ile 5510 sayılı Yasanın 41.maddesi de dikkate alınarak 01/10/2008 tarihinden sonraki borçlanmaların, ilgili aya mal edileceği hükmü gereğince, sigortalılık başlangıç tarihine göre kesinleşen mahkeme ilamına dayalı olarak dava konusu edilen 5150 günlük sürenin yurt dışında çalışmalarının başlandığı 20/11/1983 tarihinden itibaren borçlanma süresi olarak değerlendirilen ilgili aylara mal edilmesi gerektiği gerekçesiyle davalı Kurum vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
F)Temyiz :
Davalı vekili,3201 sayılı Yasanın 5.maddesinin 1.fıkrası ve 2015/4 sayılı yurt dışı talimatı gereğince borçlanma talep dilekçesinde yurt dışı hizmetlerinin tamamını borçlanmak üzere irade beyanında bulunan davacının tebliğ edilen borçlanma tutarından kısmi ödeme yapması nedeniyle sigortalılık süresinin borçlanılan son tarihten geriye doğru değerlendirilmesine ilişkin Kurum işleminin doğru olduğu gerekçesiyle temyiz yoluna başvurmuştur.
G) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe :
Davanın yasal dayanağını oluşturan 3201 Sayılı Yasa"nın 5. maddesinde;
“Yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin tespitinde, bunu belirten ve istek sahibinin ibraz edeceği ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere gün sayıları esas alınır.
Sosyal güvenlik kanunlarına tabi hizmetleri olanların, borçlandıkları gün sayısı, prim ödeme gün sayıları ile ilgili hizmetlerine katılır. Sigortalılığın başlangıç tarihinden önceki süreler borçlanılmış ise, sigortalılığın başlangıç tarihi, borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülür.
Sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi hizmeti bulunmayan istek sahiplerinin sigortalılıklarının başlangıç tarihi, borçlarını tamamen ödedikleri tarihten borçlanılan gün sayısı kadar geriye götürülen tarihtir.” hükmü yer almaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 23.07.2013 tarihli borçlanma talep dilekçesinde borçlanmak istediği tarih aralığını açıkça belirtmeden yurt dışı hizmetlerinin tamamını borçlanmak istediği yönünde irade beyanında bulunduğu,20.11.1983-07.09.2000,01.11.2002-31.12.2005,06.07.2009-31.07.2012 tarihleri arası 8294 gün karşılığı 90.371,42 TL borç miktarından kısmi ödeme yaparak 03.10.2013 tarihli dekonta 20.11.1983 tarihinden itibaren 5150 gün karşılığı ödeme yaptığını açıklama olarak belirttiği, 6. İş Mahkemesi"nin kesinleşen mahkeme kararı ile ..."da çalışmaya başladığı 20.11.1983 tarihi Türkiye"de sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabul edilen davacıya 01.11.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı,yaşlılık aylığı bağlanırken borçlandığı 5150 günün 1992- 1999, 2000-2005 ve 2009-2012 yıllarına mal edilerek aylığının hesaplandığı anlaşılmaktadır.
3201 sayılı Yasa"nın 5. maddesinin 1. fıkrasında ,yurt dışındaki sigortalılık sürelerinin tespitinde, bunu belirten ve istek sahibinin ibraz edeceği ispatlayıcı belgelerde kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere gün sayıları esas alınacağının belirtildiği açıktır.Yurtdışında Geçen Sürelerin Borçlandırılmasına ve Değerlendirilmesine Dair Yönetmeliğin 12. maddesinin 1. fıkrasında,başvuru sahibince borçlanılmak istenen sürenin belirtilmiş olması halinde belirtilen sürenin, belirtilmemesi durumunda kayıtlı bulunan tarihler arasındaki son tarihten geriye doğru olmak üzere borçlanılmak istenen gün sayısının esas alınarak belirlenecek olan sürenin borçlanma süresi olarak esas alınacağı ifade edilmiştir.Yönetmeliğin 6.maddesinin 3.fıkrası "" Borçlanma için başvuruda bulunanlar, yurtdışında geçen sürelerinin tamamını veya istediği kadarını borçlanabilirler. Kısmi borçlanma yapmak isteyenler, borçlanacakları süreleri gün, ay ve yıl olarak belirtmek zorundadırlar."" şeklindedir. Buna göre Kurumca yapılan borçlanma tahakkuk işlemi ve kısmi ödeme halinde sigortalılık süresinin borçlanma tahakkuk cetvelinde kayıtlı son tarihten geriye gidilerek belirlenmesine ilişkin uygulaması yerinde olup davanın reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden hüküm kurulması gerekirken, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASI gerekmiştir.
H)Sonuç :
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı 6100 sayılı HMK"nun 373/1. maddeleri uyarınca (KALDIRILMASINA), ilk derece mahkemesi kararının yukarıda belirtilen nedenle (BOZULMASINA), dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 30.10.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.