Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık ..."in mahkumiyetine, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2018 tarih ve 2017/139-2018/76 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.05.2018 tarih ve 2018/969 değişik iş sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02.10.2018 gün ve 94660652-105-34-11028-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.10.2018 gün ve 2018/81700 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 6008 sayılı Kanun’un 7. maddesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesinin 6. fıkrasına son cümle olarak eklenen “Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez” şeklindeki düzenleme gereğince, mahkemesince sanığa bu hususun sorulmasının yeterli olacağı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin şartların veya hukuki sonuçlarının sanığa açıklanması gerektiğine dair kanunda bir düzenleme bulunmadığı, nitekim 23.11.2017 tarihli oturumda da sanığa, mahkûmiyeti halinde 5271 sayılı Kanunun 231. maddesinin uygulanmasını kabul edip etmediği hususunun sorulduğu ve sanığın da kabul etmediğine ilişkin beyanda bulunduğu gözetilmeden, itirazın bu nedenle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.05.2018 tarih ve 2018/969 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.