MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kararın sanığın yüzüne karşı tefhim edildiği tarihte sanığın cezaevinde olduğu ve karar eteğinde “tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği” açıklanıp kendisine bildirilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak sanığın yanıltıldığı, bu itibarla; sanığın öğrenme üzerine 28.09.2015 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ...’in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK"nın 61/1. maddesi uyarınca; suç konusunun değerine göre ve sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-d ve h fıkrasını ihlal ettiğinden temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın müştekinin bir kısım eşyasını sakladığı yeri göstererek kısmi iadeyi sağlamış olması karşısında; müştekiye kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulaması gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde müştekiye rızası sorulmadan sanığın cezasından indirim yapılması,
Kabule göre de:
3-Soruşturma aşamasında gerçekleşen iadeden dolayı 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince uygulanan etkin pişmanlık indirim oranının aynı maddenin ikinci fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2"den fazla ve 2/3"üne kadar (2/3 dahil) olması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.