Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6670 Esas 2019/11854 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6670
Karar No: 2019/11854
Karar Tarihi: 10.09.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6670 Esas 2019/11854 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklara fuhuş yapmak için aracılık etmek suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararda, yapılan incelemeler sonucunda delillerin eksiksiz sergilendiği ve bu eylemlerin Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu sonucuna varıldığı ifade ediliyor. Sanıkların, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, mağdurun birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmeleri sebebiyle TCK'nin 43/1. maddesi uygulanmamışsa da, bu durumun bozma yapılacak bir neden olmadığı belirtiliyor. Ancak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verildiği için kararın bu hususun düzeltilmesiyle onanması kararlaştırılıyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde özetlenebilir: TCK 43/1. madde (eylemin üst sınırı ile alt sınırları arasındaki farklılıklar sebebiyle TCK'nin 43. maddesi uygulanmadığı durumlar), TCK 53/1-b madde (hükümle infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesi), Anayasa Mahkemesi'nin 8 Ekim 2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı (TCK 53/1-b maddesinin uygulanma olanağını ortadan kaldıran karar).

18. Ceza Dairesi 2017/6670 E. , 2019/11854 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurun birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmelerine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususun infaz aşamasında resen gözetilebileceği,
Ancak;
28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gözetilmeden, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ve ...’nın müdafilerinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen karardan, tebliğnameye uygun olarak “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ilişkin kısım çıkarılmak suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.