Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13702 Esas 2020/2888 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13702
Karar No: 2020/2888
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13702 Esas 2020/2888 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi reddedilerek onanmıştır. Ancak hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri için dosya incelenmiştir. Sanığın suç kastının yenilendiği, bu nedenle zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı ve suç tarihi itibariyle TCK'nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunluğu) ve TCK'nın 143. maddesi (suç tarihi itibariyle artırım).

2. Ceza Dairesi 2019/13702 E. , 2020/2888 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak sanıklar hakkında bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I - Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II - Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
A. Sanığın, katılanın aynı iş yerinden daha önce gerçekleştirdiği hırsızlık suçunun tarihi olan 27.06.2014 ile incelemeye konu dosyadaki suç tarihi olan 31.12.2014 tarihleri arasında geçen süre gözetildiğinde, dosya içeriğine ve toplanan delillere göre eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında değerlendirilemeyeceği, sanığın suç kastının yenilendiği, bu nedenle zincirleme suç hükümlerinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın 31.12.2014 tarihinde katılana yönelik işlemiş olduğu suçlar nedeniyle ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden koşulları oluşmadığı halde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
B. Kabule göre de,
Suç tarihi itibariyle TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.