Tebliğname No : 5 - 2012/273171
MAHKEMESİ : Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2012
NUMARASI : 2011/357 Esas, 2012/128 Karar
SUÇ : Rüşvet almak, rüşvet vermek, irtikap

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve beraet hükümlerinin vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sadece sanıklar C.. S.., Ö.. Ö.."ün rüşvet almak, A.. İ.."in ise rüşvet vermek suçlarıyla ilgili olarak katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanıklar C.. S.., Ö.. Ö.. ve A.. İ.. hakkında rüşvet almak ve vermek suçlarından verilen beraet hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar C.. S.. ve Ö.. Ö.. haklarında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK"nın 18/09/2012 tarih ve 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşılmakla anılan Yasanın irtikap suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;
Cebri irtikap suçu memurun nüfuzunu kötüye kullanmak suretiyle ferdi zorlaması sonucu, uğrayabileceği haksız işlemi önleyebilmek durumunda kalan kişinin ona çıkar sağlaması veya vaat etmesiyle oluşur. Fert, temin veya vaat ettiği çıkarın yasa dışı olduğunu bildiği halde memurun haksız işlemi önlemek zorunluluğu duyduğu ve manevi baskısı altında kaldığı suçun mağdurudur.
İkna suretiyle irtikap ise; sanığın memuriyet sıfatını veya görevini kötüye kullanarak, yasal olarak ödenmesi gerekmeyen bir paranın ödenmesi gerektiğine mağduru inandırarak kendisine veya başkasına menfaat sağlamasıdır. Mağdur ödemenin gerekli olduğu hususunda kandırılmıştır.
10/04/2011 günü........ plakalı aracı ile seyir halinde bulunan katılan O.. Ö.."nun, o bölgede trafik denetimi yapan polis memurları C.. S.. ile Ö.. Ö.. tarafından durdurulduktan sonra, hız sınırını aştığı bildirilerek, bu nedenle 140 TL para cezası ve sürücü belgesine 10 ceza puanı yazacaklarını, peşin ödemesi halinde ise 105 TL cezası olduğunu söyleyip makbuzsuz olarak bu miktar parayı almaları şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda; cebri irtikabın unsurları oluşmamakla birlikte gerçekte radar uygulaması yapılmaması ve aracın hız sınırını aştığına dair bir tespit bulunmamasına rağmen radara yakalandığı düşüncesiyle parayı veren katılanın görevleri nedeniyle kendilerine duyduğu güveni kötüye kullanarak bu suçu işlemeleri karşısında sanıkların eylemlerinin ikna suretiyle irtikap suçunu oluşturduğu ve halen yürürlükte olan 2918 sayılı Yasanın Ek 11. ile 6352 sayılı Kanunla TCK"ya eklenen 250/4. maddeleri gözetilerek aynı Kanunun 250/2. maddesi uyarınca cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararları verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezaların infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezaların yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03 /03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.