Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/15195 Esas 2017/3856 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır" hükmü gereğince; tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığa Kırıkkale Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün 15.10.2014 tarihli çağrı yazısının, MERNİS adresi de bulunmayan sanığın kolluk aşamasında bildirdiği adresten farklı olan ve daha önce herhangi bir tebligat yapılmayan adreste Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, bu şekilde yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı ve bu tebligata dayanılarak süresinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurulmamasının tedbirin ihlali olarak değerlendirilemeyeceği, kaldı ki tebligat geçerli kabul edilse dahi sanığın çağrı yazısına uymamasının kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar olarak kabul edilemeyeceği, dolayısıyla kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanığın cezalandırılması isteğiyle açılan davada "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulunun" gerçekleşmediğinin anlaşılması karşısında, adı geçen mahkeme tarafından CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince bu şartın gerçekleşmesini beklemek üzere davanın durmasına kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
2-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinde 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olan 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerekirken belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 15.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.