Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii, katılan vekili

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat:10.30 sıralarında, azami hız sınırı 70 km/sa olan meskun mahalde, bölünmüş, düz, kuru asfalt yolda, ölen ..."nun, arkasında gayri nizami bir şekilde yolculuk yapan iki oğlu ile başlarında kask olmaksızın idaresindeki motosikleti ile ... Caddesi"ni takiben seyir halindeyken olay yeri kontrolsüz kavşağa geldiğinde, seyir yönü üzerinde bulunan "DUR" trafik levhasını dikkate alıp durması ve seyir istikametine göre solundan aynı kavşağa giriş yapan sanık yönetimindeki otomobilin geçişini bekleyip, yol vermesi gerekirken beklemeyip, seyir hızıyla kavşağa giriş yapması sonucu, otomobil sürücüsü sanığın çarpmadan önce 7,4 metre lastik izi, çarpmadan sonra 16 metre fren izi bırakarak otomobilinin ön kısmı ile motosikletin sol yan kısmından çarpması ile çarpma noktasından 23,9 metre ilerisinde durabilmesi sonucu ..."nun ölümüne, motosikletteki iki çocuktan birinin basit tıbbi müdahale ile giderilmez, diğerinin aynı zamanda ağır 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda; sanığın aracının olay mahallinde yasal sınırlar üzerinde seyrettiğine ilişkin herhangi bir tespitin bulunmadığı, sağ şeritte seyrettiği, fren tedbiri aldığı, sanığın olayı önlemek için başkaca herhangi bir etkili tedbir almasının mümkün olmadığı, tüm bu nedenlerle kusur gerektirecek herhangi bir eylemin bulunmadığı,19.03.2015 tarihli Adli Tıp Kurumu Başkanlığınca düzenlenen bilirkişi raporunun oluşa uygun olduğu nazara alınmadan, oluşa uygun düşmeyen, sanığa kusur izafe eden yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.