MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalının kurumdan dul ve yetim aylığı aldığını, evlenmesi sebebiyle 01/02/2002 ila 30/03/2012 tarihleri arasında haksız olarak aldığı belirlenen 104.141,70 TL nin tahsili için aleyhinde ... 13. İcra Müdürlüğünün 2014/31770 sayılı dosyası ile takip başlattıklarını, davalının takibe itiraz ettiğini belirterek haksız itirazın iptaliyle icra inkâr tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı asıl borcun tamamının kendisinin olmadığını, üniversitede okuyan oğlunun da bu maaştan faydalandığını, borcun taksitlendirilmesi talebinde bulunduğunu, kasıt ve kusurunun bulunmadığını, borcun 22.500,00 TL."sini ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüyle davalının Gazianep 13. İcra Müdürlüğünün 2014/31770 esaslı icra takibine yaptığı itirazın görevsiz mahkemede alınan bilirkişi raporuyla hesaplanan 44.194,43 TL asıl alacak, 41.182,79 TL faiz olmak üzere toplam 85.377,22 TL lik kısmının iptaline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçeli karar başlığına dava tarihi olarak 22/05/2014 yazılması gerekirken 03/09/2018 yazılmış olmasının maddi hatadan kaynaklandığı ve mahallinde düzeltilebileceği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, yersiz ödemenin iadesi istemine ilişkindir.
Davacı kurum tarafından dava iş mahkemesinde açılmış, iş mahkemesinde yapılan yargılama sırasında dosya hesaplama bakımından bilirkişiye gönderilmiş ve düzenlenen 05/03/2015 tarihli bilirkişi raporuyla; davalının asıl borcunun 44.194,43 TL olduğu, yasal faizinin de 41.182,79 TL olduğu, böylece davacı kuruma toplam 85.377,22 TL borçlu bulunduğu belirlenerek mahkemece bu rapor hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne
karar verilmiş; hükmün davacı kurum vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Hukuk Dairesi"nce dava konusu uyuşmazlığın çözümünde genel mahkemelerin görevli olduğu dikkate alınarak görevsizlik kararı verilmesi gerektiğine değinilerek kararın bozulması üzerine verilen görevsizlik kararı sonrası yargılamaya bu mahkemede devam edildiği anlaşılmıştır.
Dosya kapsamından; davalı tarafından bilirkişi raporuyla hesaplanan tutarın görevsiz mahkemenin kısmen kabul kararı sonrası icra dosyasına yatırıldığı yönünde iddiada bulunulmuş olup dosya içeriğinden de bir kısım ödemeler yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu hususlarda yeniden bilirkişi raporu alınması gerekir. Açıklanan nedenle yetersiz bilirkişi raporunun hükme esas alınarak davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 10/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.