Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1506 Esas 2018/5589 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1506
Karar No: 2018/5589
Karar Tarihi: 19.06.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1506 Esas 2018/5589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık özel belgede sahtecilik suçuyla suçlanmış, mahkumiyete hükmedilmiştir. Ancak, Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemede zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiği konusunda eksik araştırmalar yapıldığı tespit edilmiş ve bozma kararı verilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı ve tekerrür hükmünün uygulanıp uygulanmaması tartışması da göz önüne alınmadığı için bu hususların da dikkate alınarak karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
İlgili kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi: Zincirleme suça ilişkin hükümler
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi: Birden çok sahte belgenin düzenlenmesi/kullanılması durumunda temel ceza belirleme hükmü
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Tekerrür hükmü
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Bozma kararı verme işlemi.

11. Ceza Dairesi 2017/1506 E. , 2018/5589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı zamanda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle, TCK"nın 43. maddesinin uygulama koşullarının oluşup oluşmadığının tespiti yönünden, suça konu dekontların Erzurum Vergi Dairesi Başkanlığına aynı veya farklı tarihlerde gönderilip gönderilmediği araştırılarak, sonucuna göre dekontların aynı zamanda gönderildiğinin tespiti halinde tek bir özel belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması gerektiği ve birden çok sahte belgenin düzenlenmesi/kullanılması olgusunun TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında nazara alınabileceği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde zincirleme suçtan hüküm kurulması,

2-5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-(1) numaralı bozma doğrultusunda suç tarihi kesin olarak belirlendikten sonra tekerrüre esas alınan İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/455 Esas, 2008/249 Karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 15/10/2008 olduğu dikkate alınarak sanık hakkında tekerrür hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.