Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5041 Esas 2017/4878 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5041
Karar No: 2017/4878
Karar Tarihi: 21.11.2017

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5041 Esas 2017/4878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu işleyen sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi, yasalara aykırı olduğu için hüküm bozuldu. Bu nedenle, hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmü onadılar. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 58/6-7, 53/1, 63. maddeleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2015/5041 E. , 2017/4878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 58/6-7, 53/1, 63. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası, mükerrirlere özgü infaz rejimi, kısıtlılık, mahsup

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK.nun 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmekle yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.