Mahkemesi : Bakırköy 10. İş Mahkemesi
Tarihi : 19/02/2014
Numarası : 2013/451-2014/69

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından herhangi bir haklı sebebe dayanmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili tarafından taraflar arasında iş sözleşmesinin şartlarının oluşmadığını, alacaklarının zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle 15/11/2012 tarih ve 2010/845 Esas 2012/731 Karar sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Anılan kararın davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizin 07/05/2013 tarih ve 2013/1595-2013/8308 E.K. sayılı ilamı ile "...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Davacı vekili davacının davalı işyerinde muhabir olarak Ağustos 2003 tarihinden iş akdinin haksız olarak işverence feshedildiği 11/03/2009 tarihine kadar çalıştığını, en son ücretinin 500,00 TL olduğunu, bunun dışında kaydettiği görüntülerin yayınlanması halinde görüntüler için prim aldığını, bunun ortalama aylık 100,00-150,00 TL arasında olduğunu, aylık 200,00 TL yemek parası verildiğini, çalıştığı süre zarfında fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; alacakların zamanaşımına uğradığını, esasa ilişkin olarak ise davacı ile davalı şirket arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, davacının telif sözleşmesine istinaden haberler hazırladığını ve bu haberler karşılığında ödemeler yapıldığını, serbest gazeteci olduğunu, akdedilen sözleşme gereğince 01.01.2005 tarihinde işe başladığını beyanla haksız davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacı ile davalı arasında hizmet akdine dayalı ilişki bulunduğu, iş akdinin haksız olarak davalı işverence feshedildiği, bilirkişi raporunda belirlenen alacaklarının bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece davacının 82.000,00 TL fazla mesai %5 fazla ödeme ile 20.006,00 TL fark ücret %5 fazla ödeme alacağı hüküm altına alınmış ise de, bu alacaklardan ne oranda hakkaniyet indirimi yapıldığı belli değildir. Yerleşik uygulamaya göre bu tür alacaklardan belli oranda hakkaniyet indirimi yapılması gerekmektedir. Bu nedenle %30 hakkaniyet indirimli fazla mesai ücreti üzerinden bu alacağın %5 fazlalılık alacağı hesap ettirilmeli, daha sonra fazla mesai ücretinin %5 fazlalık alacağı ile fark ücret %5 fazlalık alacağından belli oranda hakkaniyet indirimi yapılarak hüküm altına alınması gereken toplam miktar bulunduktan sonra talep ve davalı yararına oluşmuş kazanılmış hak dikkate alınarak bu iki alacak hakkında hüküm kurulmalıdır. Belirtilen şekilde hazırlanmamış rapora itibar edilmesi ve yapılan hakkaniyet indiriminin hükümde belirtilmemesi hatalıdır.
3-Davalı vekili, ıslah dilekçesi verilerek alacak miktarlarının arttırılması üzerine ıslaha karşı usulünce zamanaşımı savunmasında bulunduğu halde bu savunma üzerinde durulmamıştır. Islaha karşı ileri sürülen zamanaşımı savunması üzerinde durulup bu konuda gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınmalıdır.
4-Mahkemece hüküm altına alınan fark ücret, bunun %5 fazla ödemesi, fazla mesai, bunun %5 fazla ödemesi ve milli bayram ve genel tatil ücreti ile kıdem tazminatına en yüksek banka mevduat faizi işletilmiş ise de, Basın İş Yasası"nda bu alacaklara en yüksek banka mevduat faizi uygulanacağına ilişkin açık hüküm bulunmadığından sözü edilen alacaklara yasal faiz işletilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; Islaha karşı ileri sürülen zaman aşımı savunması ile fazla mesai %5 fazla ödeme alacağının hesaplanma şekli konusunda ayrıntılı, denetime elverişli ek hesap raporu alıp, hakkaniyet indirim oranları ve hüküm altına alınması gereken alacaklar belirlendikten sonra karar vermektir.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır...” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamı sonrası bozma ilamına uyma kararı verilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; işbu karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Yukarıda esas ve karar numarası belirtilen bozma ilamında ücret ve %5 fark fazla ödeme alacağının ıslaha konu edilen bölümlerine ilişkin olarak davalı tarafça ileri sürülen zamanaşımı def"inin dikkate alınması gerektiğinden bahisle bozma kararı verilmiştir.
Bozma ilamı sonrası mahkemece bozma ilamına uyma kararı verilmiş ve tekrar alacak kalemleri ile ilgili bilirkişi raporu alınmıştır. Dosya kapsamı nazara alındığında işçilik ücreti alacağının dava dilekçesinde 500,00 TL olarak talep edildiği, bozma sonrası alınan bilirkişi raporunda ıslah tarihi olan 16/10/2012 tarihinden 5 yıl geriye gidilerek yapılan hesaplamada 2007 yılı Ekim ayı öncesindeki alacağın zamanaşımına uğradığı, bu tarih sonrasında ise davacının ücret alacağı bulunmadığı, keza anılan tarih sonrasında ücret alacağı bulunmadığından ücret alacağına bağlı olan %5 fark fazla ödemenin de bulunamayacağı belirtilmiştir.
Şu halde, davacının ücret alacağı ve %5 fark fazla ödemeyle ilgili olarak talep edebileceği miktarlar dava dilekçesinde talep edilen tutarlar ile kısıtlı olmalıdır. Mahkemece aksine uygulama ile hüküm kurulması hatalıdır.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 14/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.