Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4091 Esas 2020/5394 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.11.2013 tarihli, 2013/50 esas, 2013/525 sayılı kararına ve süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak, bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni delillere dayanmak, ilk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle verilen karar; özde direnme niteliğinde olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay"ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir. Dairemizin bozma ilamından sonra yerel mahkemece yapılan yargılama sonucunda önceki uygulama aynen benimsenmiş ise de; yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulmasından ve bozma kararında belirtilen hususların tartışılmasından dolayı yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp, yeni hüküm niteliğinde olduğundan, direnme kararının eylemli uyma olarak kabulü ile hükmü temyizen inceleme görevinin Dairemize ait olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Sanığın idaresindeki araç ile, iki yönlü köy yolunda seyir halinde iken, olay mahalli 3 metre genişliğinde 16 metre uzunluğundaki iki yönlü köprüye geldiğinde, karşı istikametten gelen tanık Abitter Urgan’ın idaresindeki araç ile köprü üzerinde çarpışması neticesinde, 1 kişinin kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, 23.11.2015 tarihli trafik bilirkişi raporunda belirtildiği üzere, köprünün genişliğinin yanyana iki aracın aynı ayda seyredebileceği genişlikte olmaması nedeniyle köprü girişine daralan yol işaret levhası ve köprünün bir tarafına önceliği olan yol, diğer tarafına ise karşıdan gelene yol ver işaret levhalarının konulması gerektiği, olay yerini gösterir fotoğraflar incelendiğinde köprü girişinde “köprü yaklaşım levhası” bulunduğu, “dar köprü işaret levhası“ bulunmadığı, yol yapım ve bakım işini ve işaretlemesini yapmakla görevli kişi ya da kurumun tamamen kusurlu olduğunun belirtilmiş olması karşısında;
Bozma ilamından sonra yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirin bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraat hükmünün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.