15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/8920 Karar No: 2019/1147 Karar Tarihi: 21.02.2019
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8920 Esas 2019/1147 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların telefonla müştekileri arayarak kendilerini polis olarak tanıttığı ve müştekileri dolandırdıkları iddia edilen somut olayda, sanıkların eylemlerinin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin Ağır Ceza Mahkemesi tarafından takdir edilmesi gerektiği belirtilerek, sanıkların ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir. Hüküm, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmiş ve dosyanın incelenmesi sonucunda, eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin Ağır Ceza Mahkemesi tarafından takdir edilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Bu nedenle, kararda 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçu yer almaktadır.
15. Ceza Dairesi 2018/8920 E. , 2019/1147 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Dolandırıcılık HÜKÜMLER : CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca sanıkların ayrı ayrı beraatine
Dolandırıcılık suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Müştekiyi telefonla arayanların kendisini, polis olarak tanıtmak suretiyle müşteki aleyhine haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia edilen somut olayda, sanıkların eylemlerinin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.