Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık, katılanlar vekili

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile ölen ..."ın evli oldukları, olay tarihi öncesinde eşler arasında ailevi meseleler yüzünden tartışmalar yaşandığı, olay günü evde yaşanan tartışma sonrası ..."in, eşinden kendisini ailesinin yanına götürmesini istediği, sanığın idaresindeki kamyonet ile saat 15:30 sıralarında birlikte yola çıktıkları, sanığın 04.06.2013 tarihli duruşmada; “... bunun üzerine maktul arka koltuğa oturdu ve yola çıktık, yolda bir süre hiç konuşmadık, ben babasının evi yerine sakin bir yere gidip konuşmak istediğim için babasının evine değil de başka bir güzergaha doğru arabayı sürdüm, bunun üzerine maktul bana "burası babamın evine giden yol değil, neden buradan gidiyoruz" diye sordu, kendisine babasının evine gitmeden önce oturup sakince konuşmayı önerdim, bana "babamın evine gitmezsek kendimi aşağı atarım" dedi, bunun üzerine ben kapıları kilitledim, "sonra bana kapıları kilitlediğini mi zannediyorsun" dedi ve sonra kapıyı açtığını fark ettim, hızım yavaştı, inebileceğini düşündüm, aşağıya atladı ve başı taşa gelerek yaralandı...”şeklindeki savunması da nazara alındığında sanığın, ölenin kapıyı açtığını fark ettiği, ancak seyrine devam ettiği, ölenin kendisini araçtan atabileceğine ilişkin beyanlarına rağmen aracını durdurmayıp seyrine devam ettiği, bu sırada araçtan atlayan ..."in ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık Mehmet hakkında taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hak yoksunluğuna ilişkin (1.) bendinin son paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.