Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8079 Esas 2018/5584 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8079
Karar No: 2018/5584
Karar Tarihi: 19.06.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8079 Esas 2018/5584 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın 2006-2008 yılları arasında vergi usul kanununa muhalif olarak sahte fatura kullandığı iddiasıyla mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, kararın eksik inceleme sonucu verildiği gerekçesiyle sanığın temyiz itirazları yerinde bulunmuş ve karar bozulmuştur. Sahte fatura kullanma suçuyla ilgili olarak, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinin 1. fıkrasında faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin belirtilmesi, aynı kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ise belgelerin öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacakları hükme bağlanmıştır. TCK'nın 53. maddesiyle ilgili uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararıyla yeniden değerlendirilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kararın bozulması sonucu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hükümler bozulmuştur.

11. Ceza Dairesi 2017/8079 E. , 2018/5584 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; suçun unsurlarının, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte fatura kullanma suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması karşısında; sanığın 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında kullandığı iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ilişkin olarak kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilip incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.