MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen .../05/2016 tarih ve 2015/162-2016/94 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili tarafından ... Şarap Fabrikası"nın kapasitesinin artırılması noktasında proje tadilat izni verilmesi için davalıya başvurulduğunu, davalının 18.03.2015 tarihli kararı ile müvekkiline ait bazı markaların başka kişilerce farklı mal ve hizmetler için tescil edildiğinden bahisle 4250 sayılı Kanunun 6/9. maddesi dikkate alınarak anılan markaların alkollü içeceklerde kullanılmaması şartıyla proje tadilat izni verilebileceğinin bildirildiğini, davalı tarafından müvekkilinin mülkiyetinde olan markaların kullanılmasını engellemek suretiyle muaraza yaratıldığını, bu kararın müvekkilinin marka haklarını ihlal ettiğini ileri sürerek davalı tarafından yaratılan muarazanın giderilmesini ve müvekkilinin tescilli markalarını kullanmasının usule ve hukuka uygun olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davada idari yargının görevli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; dava konusu Kurul kararının, 4733 sayılı Kanunun davalıya verdiği yetkiye istinaden alındığı, işlemin gerekçesinin 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu"nun 6/9. maddesinde belirtilen "Alkollü içkilerin marka, tanıtıcı ve ayırt edici hiçbir işareti, alkolsüz içki ve sair ürünlerde; alkolsüz içki ve sair ürünlerin marka, tanıtıcı ve ayırt edici hiçbir işareti de alkollü içkilerde kullanılamaz." hükmü olduğu, bu durumda davanın 556 sayılı KHK kapsamında açılan bir dava olmadığı, başka deyişle adli yargıda uygulanması gereken yasal düzenlemeler ışığında taraflar arasında oluşmuş bir muarazanın mevcut bulunmadığı, davanın idari yargıda görülmesi gerektiği gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, muarazanın giderilmesi ve markaların kullanımının hukuka uygun olduğunun tespiti istemlerine ilişkindir. Mahkemece, yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle davanın usulden reddine ve talep halinde dosyanın idare mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Oysa, davacı vekili tarafından işbu davada davalı Kurum idari işleminin iptali talep edilmemiş olup, davalı tarafından çıkarıldığı iddia edilen muarazanın giderilmesi ve tescilli markalarının kullanımının hukuka uygun olduğunun tespiti talep edilmiştir. Bu durumda, mahkemece, davacı tarafından davalı Kurumun şartlı tadilat izni verilmesine ilişkin işleminin iptali için esasen idari yargıda dava açılması mümkün iken adli yargıda işbu davayı açmasında hukuki yarar bulunmadığı gözetilerek HMK’nın 114/1-h maddesi gereğince hukuki yarar yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde HMK’nın 114/1-b maddesi gereğince yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi yerinde değil ise de, sonucu itibariyle doğru olan hükmün HUMK 436. maddesi uyarınca gerekçesi değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün açıklanan değişik gerekçeyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, .../09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.