Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5422 Esas 2019/14863 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5422
Karar No: 2019/14863
Karar Tarihi: 27.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5422 Esas 2019/14863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosyada yer alan kanıtlar ve gerekçelere göre hükümde usul ve yasaya aykırılık olmadığı ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, mağdurun maddi zararı olmadığı ve şikayetten vazgeçtiği belirtilmesine rağmen sanığın suça konu olan brandayı iade etmesi durumunda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve cezanın kişiselleştirilmesi normlarının uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda uygulanması gereken kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1 ve 2. maddeleri, TCK'nun 53. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2019/5422 E. , 2019/14863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Mağdurun talimatla alınan beyanında, herhangi bir maddi zararının bulunmadığını ve şikayetten vazgeçtiğini belirtmesi, sanığın savunmasında da suça konu brandayı iade ettiğini ifade etmesi karşısında; mağdurdan iade hususu açıkça sorularak, sanığın etkin pişmanlık göstererek suça konu brandayı teslim ettiğinin tespiti halinde ise iadenin soruşturma veya kovuşturma aşamalarından hangisinde yapıldığına bağlı olarak 5237 sayılı TCK’nun 168/1. veya 2. madde fıkralarının uygulanma ihtimalinin değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeyerek eksik kovuşturmayla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Sanığın suça konu brandayı iade etmiş olması halinde herhangi bir zararın söz konusu olmayacağı ve suç tarihinde sabıkasız olan, suçunu ikrar eden ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir davranışı da bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının talebe bağlı olmaksızın cezanın kişiselleştirilmesi normlarından önce ve re’sen tartışılması zorunluluğu karşısında, "Kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları nazara alınarak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda" değerlendirme yapılması gerekirken ""Sanığın duruşmada ve dosya kapsamından yansıyan özellikleri ve kişiliği gözetilerek"" şeklinde yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının ve branda iade edilmemiş olsa dahi zarar giderimi şartına bağlı olmayan hapis cezasının ertelenmesi müessesesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
3) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.