2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1050 Karar No: 2019/12259 Karar Tarihi: 04.07.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1050 Esas 2019/12259 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocukların hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümlerinin istem gibi onanmasına karar verilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçuna yönelik adli para cezası hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocukların müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili uygulama maddesi yazım hatası nedeniyle düzeltilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile ilgili bilgilere yer verilmiştir. Bu kanun maddeleri, doğrudan hüküm verilen adli para cezasının temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir.
2. Ceza Dairesi 2019/1050 E. , 2019/12259 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesinde; Suça sürüklenen çocuklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi yerine, 116/2 maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.