Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7917 Esas 2019/18622 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7917
Karar No: 2019/18622
Karar Tarihi: 18.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7917 Esas 2019/18622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçuyla ilgili verilen mahkumiyet kararını inceledi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Sanıkların suçu işlediği kabul edildi ve başka temyiz itirazları da reddedildi ancak suç tarihi ve artırım oranına ilişkin eksiklikler nedeniyle karar bozuldu. Suç tarihinin 6545 sayılı Kanun'un yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihi olduğu ve eylemin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi yerine aynı Kanun’un 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulduğu belirtildi. Ayrıca yasal artırım oranından daha düşük bir oranda artırım yapıldığı için eksik ceza tayini olduğu ifade edildi. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, suç işleyenlerin bazı haklarının yoksun bırakılmasını öngörür. 6545 sayılı Kanun'un 62. ve 63. maddeleri ise değişiklikleriyle birlikte hırsızlık suçu için ceza artırımı ve sabıkası olan kişiler için daha yüksek ceza öngörür.

13. Ceza Dairesi 2019/7917 E. , 2019/18622 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinin 6545 sayılı Kanun’un yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihi olduğu ve eylemin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesine uyduğu halde aynı Kanun’un 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması,
2-6545 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile değişik TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım oranı 1/2 olduğu halde yasal artırım oranının altında bir oran olan 1/3 oranında artırım yapılması suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.